Zand

Vanmorgen in alle rust het zandpakket opengemaakt. Iets wat met zoveel liefde is samengesteld ruk je niet in een minuut open. Het uitpakken was al een happening op zich. Zakjes, doosjes van snoepjes, doosjes van vitaminenpillen, doosjes van tandenstokers en doosjes van lege sigarettendoosjes, allemaal zorgvuldig gevuld met zand met daarbij een briefje van de herkomst.

Ik verzamel al jaren zand, overal vandaan. Als iemand op vakantie gaat dan is mijn standaard vraag...."zou je..?." Bijna iedereen neemt met alle plezier een handje zand voor mij mee. Maar wat ik gister heb gekregen had ik nooit durven dromen. Wijk en Polly zijn de grootste globetrotters die ik ken, immer bruingebronst van de reizen die ze maken. Ze zijn net terug van een hele mooie reis, startend in Brazilie en eindigend op Tahiti. Zo lief! Van alle plekken hebben ze een handje zand voor mij meegenomen. Brazilie, Argentinie, Vuurland, Chili, Paaseilanden, Robinson Cruso Eiland, Pitcairn (het eiland van het verhaal Muiterij op de Bounty,  het rode zand) en het witte zand van verschillende Frans Polynesische eilanden. 

Wat kan ik daar blij mee zijn. Inmiddels heb ik een indrukwekkende zandverzameling, " wat moet je er mee?" hoor ik mensen denken...geen idee, ik vind het gewoon leuk.